Staw barkowy jest stawem kulistym o znacznej swobodzie ruchów. W stawie tym możemy wykonać ruchy we wszystkich trzech płaszczyznach. Jeśli pod obserwację weźmiemy wyłącznie ruch kości ramiennej względem łopatki to zauważymy ,że izolowany ruch jaki zachodzi to jedynie około 60 zgięcia i 30 odwiedzenia.
Co zatem pozwala nam unosić rękę ponad głowę oraz wykonywać skomplikowane, precyzyjne ruchy jak mycie głowy czy zapinanie biustonosza za plecami? Powyżej wspomnianego zakresu ruchów w stawie ramienno-łopatkowym do ruchu stawu włączają się łopatka oraz obojczyk. Naukowcy uważają ,że na każde 15 stopni odwiedzenia 10 stopni przypada na staw ramienny natomiast 5 na łopatkę. Omawiając staw ramienno- łopatkowy należy wspomnieć o kilku głównych patologiach. Należą do nich:
-idiopatyczne zapalenie barku
-pourazowe zapalenie barku
-niestabilność
-zespół cieśni podbarkowej
Zespół cieśni podbarkowej jest patologią przy której dochodzi do nadmiernej kompresji struktur stawowych. Podrażnieniu ulegają wtedy przyczepy mięśni oraz i zajmującą dużo miejsca kaletka podbarkowa. W przebiegu zaistnienia czynników takich jak uraz, niestabilność, unieruchomienie dochodzi do nierównowagi mięśniowej oraz utraty funkcji przez co głowa kości ramiennej ustawia się wyżej. Z czasem doprowadza to do podrażnienia wrażliwych struktur i do objawów bólowych. Charakterystycznym objawem jest w tym wypadku obecność tzw. bolesnego łuku czyli nasilenia objawów bólowych w pewnym zakresie ruchu poza którym zmniejszają się one lub ustępują. Wprowadzenie w odpowiednim momencie terapii manualnej pozwala na przywrócenie prawidłowego ustawienia głowy kości ramiennej i bez bólowy ruch w stawie ramiennym.
